karaefrin ile birlikte.
parmağımın ucunda gerçeküstücü bir ressamın sanat eserini taşıyorum. özel olarak yaptırdım. valla bak. çok şeker. mora çalan bir kahverengi. bir yoruma göre bir göçmen kuş sürüsü, bir başkasına göre bir zeytin ağacı. kimine göreyse hayatın anlamını bulmuş bir keşiş. hayatımda ilk kez bulaşıyorum bu boyaya. biz, bir ülke insan, günün herhangi bir saatinde okullarımıza teşrif edip, önce bir kağıda mühür bastık, sonra zarfa koyup orta halli bir sandığa salladık. sonra da bir güzel boyattık ellerimizi. seçmeniz. seçeriz.
3 yorum:
seçim hakkında hiiç bu kadar duygusal düşünmemiştim. gerçekten ufkum genişledi. ve ne kadar duygusuz bi insan oldugumu farkettim.
farkındalık yaratan bu yazınız için size saygı duyarım.
Takdire şayan...
ben parmağımı boyayan kadına söwerken..sandık sandık dolaşıp listelerde adımı bulmaya çalıştığım anları beynimden silmeye çalışırken..hayret werici bu yazı.ama sanırım mor a çalan kahwerengi kısmında oldukça kafam karıştı..zira karanlık odada parmağımı monitöre yaklaştırıp baktığımda,gördüğüm tek renk siyah.
güzel bir yazı,sewdim:)
denedim,pusulayı köşelerinden katlayınca aşk mektubuna dönüşüyor,bunu görünce göz yaşlarıma hakim olamadım,sonuçta mühürlü kısım ıslandı ve akpye kadar aktı,ampul ışığında bol sevişmeler efendim.
Yorum Gönder